استقبال از محرم

بسم رب الشهدا و الصدیقین

آمد محرم ، غم ، میان خانه گل کرد

شور حسین ، در خانمان خانه گل کرد

برچیده شد دیگر بساط عیش و عشرت

رخت عزا از جامه دان خانه گل کرد

بشکست بغض این دل غمگین ما را

صوت اذات در گل ستان خانه گل کرد

الله اکبر آمده شبه پیمبر

آن قامت رعنا میان خانه گل کرد

زد بوسه چون در آستان کوی مولا

نور خدا در آستان خانه گل کرد

یکدم علمدار آمده رو سوی میدان

شمس و غمر در آسمان خانه گل کرد

آن سیزده ساله چو پرسیده سوالش

شهد و شکر در کام جانِ خانه گل کرد

گفتا چو بر حقیم از مردن چه باکم

همچون قمر در آسمان خانه گل کرد

مولای من زینب پریشان حال گشته

گویا که حرّ در آستان خانه گل کرد

گویا خبرها آمده از مسلم پاک

درّ و گهر بر زانوان خانه گل کرد

دردا ز روزی که سکینه آمد از ره

مهر و وفا بر خاکدان خانه گل کرد

آمده سواره رو به قربانگاه مولا

سیل ستم ، تا بر خزانه خانه گل کرد

شش ماهه اصغر آمده آبی بنوشد

تیر سه شعبه بین، به جان خانه گل کرد

صبری نما ای اصغر شیرین زبانم

شیر و لبن اندر لبان خانه گل کرد

سیراب شد آن نوگل خندان مولا( لیلا)

حُزن و مَحَن در استخوان خانه گل کرد

شمر آ مده در قتلگه جانی بگیرد

زینب چو در تلّ میان خانه گل کرد

واحسرتا از ماتم قتل حسینش

آتش میان خاندان خانه گل کرد

خیل اسیران می روند رو سوی کوفه

صد تازیان در بوستان خانه گل کرد

پرپر نموده باغ و گلهای نبی را

آن دم که در، بر بازوان خانه گل کرد

یارب چرا گشته چنین فصل خزانی

یکصد گل باغِ جنان خانه گل کرد

چون آمده شعر عزا ا ندر ضمیرم

اشک بصر بر چشمه گان خانه گل کرد

سرها چو بر بالای نی ماوی گرفتند

خورشیدها در آسمان خانه گل کرد

24/07/1393    17:50